-
1 discipline
n. training; straf; methode, systeem; studieveld--------v. disciplineren; straffendiscipline1[ dissiplin]2 vak ⇒ discipline, tak van wetenschap1 discipline ⇒ tucht, orde, controle♦voorbeelden:they behaved with an admirable discipline • ze gedroegen zich met bewonderenswaardige zelfbeheersing1 straf————————discipline2〈 werkwoord〉1 disciplineren ⇒ onder tucht brengen, drillen♦voorbeelden: -
2 he will never learn to discipline himself
English-Dutch dictionary > he will never learn to discipline himself
Перевод: с английского на все языки
со всех языков на английский- Со всех языков на:
- Английский
- С английского на:
- Нидерландский